Fotograaf
Diana Blok (1952) is een fotografe met een bewogen jeugd. Ze is geboren in Uruguay en woonde in Mexico, Guatemala en Colombia, voordat ze in 1974 naar Amsterdam emigreerde. In Mexico studeerde ze sociologie, maar in Nederland werd ze bekend als kunstenaar en fotografe.
Met haar werk onderzoekt ze onderwerpen als identiteit, gender, seksuele verscheidenheid en cultuur met poëtische en confronterende beeldtaal. Haar nomadische achtergrond stelt Blok in staat verschillende culturen en identiteiten vast te leggen in haar werk.
Blok toont beelden waar een sociaal taboe op rust en wil daarmee uitdragen dat iedereen zichzelf mag zijn. Ze hoopt op meer erkenning voor mensen die niet geaccepteerd worden zoals ze zijn, zoals in de serie See Through Us. Ze komt op voor mensen die door sociale druk (uit hun directe omgeving) niet zichzelf kunnen zijn en daagt de structuren van de gevestigde orde uit.
Blok: “Mijn fotografisch werk is ontstaan vanuit een behoefte aan begrip, verandering en transformatie. Ik groeide op als migrant, nomade, pelgrim, burger van de overgangsfase. Ik reisde licht bepakt, waarbij ik memorabilia, parafernalia en wortels kwijtraakte.
Ik werd geboren in Montevideo, Uruguay, als dochter van een Nederlands-Joodse diplomaat-vader en een katholieke Argentijnse moeder. Ik woonde in Uruguay, Mexico, Guatemala en Colombia totdat ik begin jaren ’70 naar Nederland verhuisde. Toen ik opgroeide in landen waar burgeroorlogen een realiteit waren, was ik door de ogen van een jong meisje getuige van polariteiten die later bronnen van inspiratie werden. Zo leerde ik als diasporakunstenaar via mijn werk culturen en identiteiten uitdrukken, waarbij ik ideeën en structuren van de gevestigde wereld uitdaagde en ik vaak het gevoel had dat ik van buitenaf naar binnen keek”.
Door de realiteit te ensceneren en te kaderen, keuzes te maken en te monteren, kan de fotografe zich terugtrekken in een eigen wereld, met alle personages erin. Ze ontwikkelde een open houding en vraagt zich af wie zij zelf is in dit alles. Seksuele identiteit, vrouwenrechten, genderongelijkheid, opgelegde esthetiek, rassendiscriminatie en religieuze geloofssystemen werden haar focus en visuele zoektocht. Daarbij fungeert haar archief als dagboek, een soort geheugenbank.
Blok: “Fotografie is een ritueel waarbij herinnering en mijmering zichtbaar worden gemaakt en vrienden tastbaar. In dit ritueel ben ik nog steeds in staat om te verhuizen, het hart van mijn wezen en mijn relatie met de mensen om me heen opnieuw te definiëren. Visueel blijf ik antwoorden nog altijd in twijfel trekken. Portretten geven me de illusie dat ik een uitgebreide familie kan samenstellen, als bevroren herinneringen als opstapjes naar momenten in het verleden.”
Bron: Dianablok.com
Portretfoto: Sonia Herman Dolz
