Inmiddels heb je weer een betaalde baan als activiteitenbegeleider bij een verpleeghuis. In hoeverre heeft jouw vrijwilligerswerk daartoe bijgedragen?
“In dit museum heb ik weer lol in werken gekregen, ik ben weer iets waard. Vooral samenwerken met zo veel verschillende mensen vind ik heel leuk! Thuis zitten was niets voor mij. Ik werd onzeker: Wat kan ik? Wat wil ik? En wil een werkgever mij nog wel? Hier ontdekte ik opnieuw wat ik kan bijdragen, wat mijn kwaliteiten zijn. Ik ben creatief, ben goed in nieuwe dingen bedenken: niets is mij te gek. Links om of rechts om, en in een noodgeval er dwars doorheen: ik zorg ervoor dat we ons doel bereiken”.
Wat drijft jou om ook nog als vrijwilliger bij ons te blijven werken?
Lachend: “Ik vind het zo leuk hier! Naast mijn functie als publieksmedewerker doe ik ook mee met het prikkelvriendelijke programma van het museum. Ik voel mij verbonden met de mensen die hier werken. Ik vind het heel bijzonder dat deze organisatie mensen met een afstand tot arbeidsmarkt, oprecht opnieuw een kans geeft. En inhoudelijk vind ik dit ook een heel belangrijk museum. We vieren hier de diversiteit van de geest. Je kan mijn add als een beperking zien, maar ook als een kwaliteit. Dat maakt mij enthousiast, daarmee kan ik andere mensen stimuleren. Dit museum gaat over de mens in al zijn varianten, over de kracht en de kwetsbaarheid. Dat maakt het leven en daarmee ook dit museum, zo ontzettend interessant!”