"De diversiteit aan mensen die hier werkt, maakt dat ik mij thuis voel"
Eline Slik (47) is vrijwilliger bij Museum van de Geest en werkt als publieksmedewerker. Bijna driekwart jaar zat zij thuis, ‘in between jobs’, en daar werd ze niet vrolijk van. Eline wilde zinvol bezig zijn en ging als vrijwilliger aan de slag. Inmiddels heeft ze ook een vaste baan. “Ik heb weer lol in mijn werk”.
Hoe ben jij bij Museum van de Geest terecht gekomen?
“Ik heb ruim 20 jaar als maatschappelijk werker gewerkt. Maar tijdens corona ging het mis. Dingen die ik leuk vond, zoals cursussen en voorlichting geven, vielen weg. Bovendien ontdekte ik dat ik moeite had met rapportages schrijven; op mijn 45e werd geconstateerd dat ik add heb. Dat betekent: ik stuiter in mijn hoofd, maar niet met mijn lijf. Daarnaast ben ik ook ernstig slechthorend. Na jarenlang een baan in de zorg, wilde ik meer doen met mijn creativiteit. Museum van de Geest past mij als een jas”.
De diversiteit aan mensen die hier werkt, maakt dat ik mij thuis voel
Wat vind jij zo aantrekkelijk in dit werk?
“Kunst prikkelt mijn fantasie, het ontspant, brengt mij in een andere wereld. Ik raak los van mijn dagelijkse verplichtingen, niets hoeft, alles kan. En dit museum gaat over kunst én de psyche: die combinatie vind ik helemaal geweldig! Het kunstwerk tussen je oren fascineert mij: hoe zit een mens in elkaar? De diversiteit aan mensen die hier werkt, maakt dat ik mij thuis voel. Collega’s met een psychische kwetsbaarheid, een verstandelijke beperking maar ook pensionado’s die het wat rustiger aan willen doen. Een mooi, gemixt team, in tegenstelling tot veel andere musea: daar zie je voornamelijk blanke, hoogopgeleide vrijwilligers”.
Inmiddels heb je weer een betaalde baan als activiteitenbegeleider bij een verpleeghuis. In hoeverre heeft jouw vrijwilligerswerk daartoe bijgedragen?
“In dit museum heb ik weer lol in werken gekregen, ik ben weer iets waard. Vooral samenwerken met zo veel verschillende mensen vind ik heel leuk! Thuis zitten was niets voor mij. Ik werd onzeker: Wat kan ik? Wat wil ik? En wil een werkgever mij nog wel? Hier ontdekte ik opnieuw wat ik kan bijdragen, wat mijn kwaliteiten zijn. Ik ben creatief, ben goed in nieuwe dingen bedenken: niets is mij te gek. Links om of rechts om, en in een noodgeval er dwars doorheen: ik zorg ervoor dat we ons doel bereiken”.
Wat drijft jou om ook nog als vrijwilliger bij ons te blijven werken?
Lachend: “Ik vind het zo leuk hier! Naast mijn functie als publieksmedewerker doe ik ook mee met het prikkelvriendelijke programma van het museum. Ik voel mij verbonden met de mensen die hier werken. Ik vind het heel bijzonder dat deze organisatie mensen met een afstand tot arbeidsmarkt, oprecht opnieuw een kans geeft. En inhoudelijk vind ik dit ook een heel belangrijk museum. We vieren hier de diversiteit van de geest. Je kan mijn add als een beperking zien, maar ook als een kwaliteit. Dat maakt mij enthousiast, daarmee kan ik andere mensen stimuleren. Dit museum gaat over de mens in al zijn varianten, over de kracht en de kwetsbaarheid. Dat maakt het leven en daarmee ook dit museum, zo ontzettend interessant!”