Bouabré (1923) was gefascineerd door manuscripten over tradities, poëzie, verhalen, godsdienst, esthetiek en filosofie. In zijn zoektocht om deze kennis door te geven en zijn streven naar een betere wereld, vond hij een uniek alfabet uit van 448 ideogrammen. Een inventarisatie van geluiden die het mogelijk maken om een verzameling te maken met alle wereldtalen. In de jaren zeventig begon hij zijn gedachten over te dragen op honderden kleine tekeningen op briefkaartformaat, met balpen en kleurpotloden. Deze tekeningen, verzameld onder de titel ‘Connaissance du Monde’ (Kennis van de Wereld), vormen een encyclopedie van universele kennis en ervaring.
Voor Bouabré zijn tekeningen een weergave van alles wat wordt onthuld of verborgen: goddelijke gedachten, dromen, mythen, de wetenschappen en tradities. Hij beschouwde zijn rol als zijn roeping. De oorsprong van al het werk van Frédéric Bruly Bouabré komt voort uit een openbarende ervaring: “Op 11 maart 1948 ging de hemel voor mijn ogen open en zeven kleurrijke zonnen beschreven een cirkel van schoonheid rond hun Moeder-Zon, ik werd Cheik Nadro: degene die niet vergeet.” Het werk van Frédéric Bruly Bouabré maakte deel uit van ‘The Encyclopedic Palace’ op de Biënnale van Venetië in 2013.
