(1939 –2020) Iran
De Iraanse Davood Koochaki tekende met potlood mysterieuze monsters, spookachtige wezentjes, met vaak expliciete seksuele kenmerken. Half schertsend zei hij hierover: ”Ik probeer mooi te tekenen, maar dit is hoe het eruit komt. Ik begin met een paar lijnen, kijk ernaar en dan verschijnt er een figuur in mijn hoofd die ik kan tekenen.” In de hoop op een beter leven vertrekt Koochaki op zijn dertiende van het Iraanse platteland naar de hoofdstad Teheran waar hij aan de slag gaat in een autogarage. Hij belandt in het culturele circuit waar ook de schrijver Gholam Hossein Saedi deel van uit maakt. Koochaki stond bekend als iemand die ongelofelijk eerlijk was, soms tot irritatie van anderen. Hij had een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en nam geen blad voor de mond. Deze bijna agressieve eerlijkheid komt ook terug in zijn werk. Hij verwonderde zich over zijn eigen wezens en tekende ze niet alleen als vermaak, maar ook als een manier om zich uit te drukken.
Een video waarin Davood Koochaki aan het werk is:
