De werkwijze van Ben Augustus is zeer opmerkelijk: hij start in een hoek van het papier en eindigt in een andere. Alle compositieregels en –wetten negerend, beginnen zijn lijnen op een willekeurige plek en houden zomaar weer op. Met zijn blik gefocust op modellen in seksblaadjes, brengt hij zijn pen naar het papier dat langzaam gevuld raakt met deze vrouwen. Tussen de figuren in plaatst hij (schijnbaar) willekeurige teksten en telefoonnummers van sekslijnen.
