Zhou Huiming

Het doek fungeert voor Zhou Huiming als ‘vervoermiddel’ om vrijelijk heen en weer te bewegen tussen zijn bewuste en onbewuste bestaan, tussen de realiteit en de surreële wereld.

Schilderen neemt heel zijn dagelijks leven in beslag, waarbij hij maar zelden contact heeft met anderen. Huiming heeft jarenlang gediend in het leger en gewerkt bij een bank. Daarnaast schilderde hij al bijna zijn hele leven. Toen hij ziek werd veranderde dit. Na zijn herstel veranderde zijn stijl sterk; die werd veel gedurfder en vrijer.