In 1966 maakt kunstenaar Willem van Genk de beroemde Colonnade voor de Sint-Pieter in Vaticaanstad. Een meesterstuk van de Italiaanse architect en beeldhouwer Gian Lorenzo Bernini, uit de zeventiende eeuw. De colonnade omarmt een enorm ellipsvormig plein voor de belangrijkste kerk van het christendom, de gigantische Sint-Pieter. Gelovigen die de Heilige Stad bezoeken, moeten hier wel diep onder de indruk raken.
Willem van Genk maakt er een gezellige plek van. Het uiteinde van één van de twee armen van de galerij domineert het beeldvlak. Een sculptuur wankelt op de rand van het dak en steekt een afwerende hand uit. In de schaduw van de dubbele zuilenrijen staat een rokende schilder voor zijn ezel.
Een paartje, twee nonnen en een man met een witte hond wandelen daar rustig omheen. Een toerist maakt wat foto’s, iemands schoenen worden gepoetst, een meisje met een knotje likt aan haar ijsje en een vrouw staat de krant te lezen, terwijl een invalide souvenirs verkoopt. De politieman vooraan staat er ontspannen bij, terwijl een troep zwarte honden voor zijn voeten dartelt. Het kan allemaal niet gemoedelijker.
De stroom van voertuigen op de weg rechtsonder in het beeld verandert niet veel aan die sfeer. In plaats van een razende verkeerschaos, zoals we dat in Italië gewend zijn, lijkt de weg op een catwalk voor een show van merken en soorten. Er is een politiewagen, een brandweerauto, een ziekenwagen, een taxi, een toeristenbus en een dubbeldekker die van of naar station Termini rijdt. Opel, Volkswagen, Fiat, ze zijn er allemaal. De stroom wordt geëscorteerd door motoren en scooters.
