Bakstenen jas – Mignon Nusteling
Mignon Nusteling (1991, Dordrecht) is kunstenaar en schrijver. Op haar Instagramaccount @Mignonnus snijdt ze zonder gêne onderwerpen aan als kunst, autisme, cyberbullying, seksualiteit en feminisme.
Mignon Nusteling (1991, Dordrecht) is kunstenaar en schrijver. Op haar Instagramaccount @Mignonnus snijdt ze zonder gêne onderwerpen aan als kunst, autisme, cyberbullying, seksualiteit en feminisme.
Ria Mul (1955) is beeldend kunstenaar in atelier Artenzo. Mul’s onderwerpen zijn vaak extreem en weerspiegelen taboes. Hoe groter de shock-reactie, des te meer plezier Ria heeft om aan het eindresultaat te werken. Ze werkt drie dagen in de week aan haar olieverfschilderijen. Ze exposeerde onder meer in Ziekenhuis Elisabeth, Museum De Pont, Museum van de Geest en Garage Rotterdam.
Ria Mul (1955) is beeldend kunstenaar in atelier Artenzo. Mul’s onderwerpen zijn vaak extreem en weerspiegelen taboes. Hoe groter de shock-reactie, des te meer plezier Ria heeft om aan het eindresultaat te werken. Ze werkt drie dagen in de week aan haar olieverfschilderijen. Ze exposeerde onder meer in Ziekenhuis Elisabeth, Museum De Pont, Museum van de Geest en Garage Rotterdam.
Ria Mul (1955) is beeldend kunstenaar in atelier Artenzo. Mul’s onderwerpen zijn vaak extreem en weerspiegelen taboes. Hoe groter de shock-reactie, des te meer plezier Ria heeft om aan het eindresultaat te werken. Ze werkt drie dagen in de week aan haar olieverfschilderijen. Ze exposeerde onder meer in Ziekenhuis Elisabeth, Museum De Pont, Museum van de Geest en Garage Rotterdam.
Ria Mul (1955) is beeldend kunstenaar in atelier Artenzo. Mul’s onderwerpen zijn vaak extreem en weerspiegelen taboes. Hoe groter de shock-reactie, des te meer plezier Ria heeft om aan het eindresultaat te werken. Ze werkt drie dagen in de week aan haar olieverfschilderijen. Ze exposeerde onder meer in Ziekenhuis Elisabeth, Museum De Pont, Museum van de Geest en Garage Rotterdam.
Dodi Espinosa (MX, 1985) is een interdisciplinaire kunstenaar afkomstig uit het bruisende hart van Mexico-Stad, waar het kleurrijke tapijt van archeologie, sjamanisme en syncretisme zijn wereldbeeld en artistieke gevoeligheid vormgaf.
Dodi Espinosa is een interdisciplinaire kunstenaar afkomstig uit Mexico-Stad, waar het kleurrijke tapijt van archeologie, sjamanisme en syncretisme zijn wereldbeeld en artistieke gevoeligheid vormgaf.
Mikkigak (1936-2014) is een Inuit-kunstenaar uit Cape Dorset, Canada. In zijn kunst verwerkt hij zijn culturele achtergrond en ervaringen uit Cape Dorset.
Ohotaq Mikkigak, Lake and Land, 2011, kleurpotlood en inkt
Mikkigak (1936-2014) is een Inuit-kunstenaar uit Cape Dorset, Canada. In zijn kunst verwerkt hij zijn culturele achtergrond en ervaringen uit Cape Dorset.
Mikkigak (1936-2014) is een Inuit-kunstenaar uit Cape Dorset, Canada. In zijn kunst verwerkt hij zijn culturele achtergrond en ervaringen uit Cape Dorset.
Mikkigak (1936-2014) is een Inuit-kunstenaar uit Cape Dorset, Canada. In zijn kunst verwerkt hij zijn culturele achtergrond en ervaringen uit Cape Dorset.
Mikkigak (1936-2014) is een Inuit-kunstenaar uit Cape Dorset, Canada. In zijn kunst verwerkt hij zijn culturele achtergrond en ervaringen uit Cape Dorset.
Kokubo (1995) is een kunstenaar uit Japan en tekent veelal steden, gebouwen en vervoersmiddelen.
Kokubo (1995) is een kunstenaar uit Japan en tekent veelal steden, gebouwen en vervoersmiddelen.
Sinds de opening van het vernieuwde Museum van de Geest in Haarlem in 2020 vind je in één van de ruimtes Tabu de roze olifant en de Stigmajas van Ahmet Türkmen.
De Sint-Jacobskapel (ca. 1319-1477). Hier is het allemaal begonnen. Tegenwoordig vind je er Museumcafé Thuys.
Het Loopershuys van Haarlem, het keuringsstation voor melaatsen, stamt uit 1514 en bevind zich direct achter de Sint-Jacobskapel in het voormalige Dolhuys.
Anton Heyboer ontwikkelde een systeem om in zijn werk te kunnen leven. Vanuit dat systeem maakte hij ook zijn werken. Dat werk werd gezien door de internationale kunstwereld en maakte hem een wereldberoemd kunstenaar.
Airports III / Garuda-Indonesia (Arthur Hailey Airport 2) (ca. 1968) door Willem van Genk.
Orkest van Coburg (ca. 1960-1980) door Willem van Genk.
Märklin (ca. 1965-1970) door Willem van Genk.
1 mei Parade (ca. 1965) door Willem van Genk.
Kapsalon (ca. 1987) door Willem van Genk is een stripverhaal in vier scènes, elk met twaalf kleine tableaus.
Waarheidfestival (ca. 1965-1970) door Willem van Genk.
Praag (ca. 1965) is een werk uit vier delen, waarin Willem van Genk verband legt tussen Tsjechië en Zweden.
Collage 2000 – Beljon Inc. (ca. 1970) door Willem van Genk. Criminaliteit, kunst, de Kerk, zeppelins, natuur, reizen, muziek, het is er allemaal in dit schilderstuk.
Bahnhof Friedrichstrasse, Berlijn (1965) door Willem van Genk.
Levenskunstenaar Jeanette Eken-Benschop gooit de luiken van haar Vertelkastje open en neemt je mee op een wereldse reis: over haar Surinaamse achtergrond, haar fascinatie met Indianen, maar ook haar Nederlandse leven.
De video-installatie ‘Untitled’ is een productie van de Toneelmakerij, in samenwerking met Theatergroep LeBelle (Cordaan) en Outsider Wear.
Onderteken aan het eind van jouw museumbezoek de Universele Verklaring van de Open Geest!
Frédéric Bruly Bouabré (1923) was gefascineerd door manuscripten over tradities, poëzie, verhalen, godsdienst, esthetiek en filosofie.
Kollage van de Haat (1971) door kunstenaar Willem van Genk, collectie Stichting Willem van Genk.
De zeppelin was een fantastisch fenomeen voor Willem van Genk, dit resulteerde onder andere in het werk ‘Het project Asbery – Moskou (Project Asbery I)’ uit ca. 1970.
In Collage ’78 (1978) geeft kunstenaar Willem van Genk op beeldende wijze uiting aan zijn fascinaties, obsessies en fantasieën van dat moment.
Kunstwerk Collonnade Sint-Pieter door kunstenaar Willem van Genk.
Untitled (1990) was onderdeel van de tentoonstelling ‘Obsessie voor Nummers en Schema’s’ dat het verlangen toont naar structuur en logica in de chaotische wereld van ieder mens.
De kunstwerken van Wies Janssen (1954, België) over de Eerste en Tweede Wereldoorlog wil het verdriet uit die periode onuitwisbaar maken. Vooral voor de velen die zwaar hebben geleden tijdens deze gruwelijke periode.
Tim Ter Wals kunst bestaat uit hele gedetailleerde tekeningen, van o.a. landschappen, industrie en architectuur.
Op een zeer perfectionistische manier maakt Shinichi Sawada aardewerken beelden die er uit zien als vriendelijke monsters.
Smith’s werken zijn beelden van zijn innerlijke wereld. Zijn kunst wordt omschreven als primitief en abstract expressionistisch.
Dit is een opblaasinstallatie van één van de kunstwerken van Maurits Sterkenburg. Het originele kunstwerk is iets kleiner, zo’n 30 cm in totaal.
Het werk van Milan Gies bestaat voornamelijk uit portretstudies en sculpturale studies. Hij is gefascineerd door ‘het verhalende lichaam’, de manier waarop ervaringen, pijn en complexiteit hun sporen nalaten.
Als kind was kunstenaar Maurits Sterkenburg al gefascineerd door dieren, hield van kleur en ging aan de slag met wol waarvan hij bijzondere wezentjes knoopte. Voor zijn bijzondere kunst bedacht hij zelf de naam: kolozaïk.
In de binnentuin van Museum van de Geest staat een bijzondere installatie. Kom langs en betreed de ruimte van The Creature. Zij is een godin, haar ruimte een tempel.
In Healing Plants for Hurt Landscapes van Laurence Aëgerter is fotografie gecombineerd met geneeskrachtige planten.
Photographic Treatment © is onderdeel van de solotentoonstelling ‘‘Epos van de Geest: op het kruispunt van zorg en geest’ van de veelzijdige Frans-Nederlandse kunstenaar Laurence Aëgerter.
LEVIATHAN is een video-installatie dat Laurence Aëgerter in 2015 maakt, over het recht op zelfbeschikking in een psychiatrische context.
Het monumentale wandkleed Epic of the Mind, van maar liefst 38,5 meter breed en 3 meter hoog, is een eerbetoon aan de wonderbaarlijke menselijke geest met zijn rijkdom aan verbeeldingen en kwetsbaarheid.
Johan Vanderschelden is een Belgische kunstenaar en werkt met allerlei soorten textiel. Ook is hij sterk met een naaimachine. Het werk van Vanderschelden is herkenbaar aan felgekleurde stoffen met veel details.
Hanawa maakt gekleurde wezens die uit zijn interne mythologie komen. Deze maakt hij van keramiek en hars of hij tekent ze op papier.
Lionel Plak is gefascineerd door logo’s, landkaarten en schematische weergaven van bus- metro- en treinverbindingen. In kleurrijke lijsten benoemt hij graag alle haltes en stations van een route.Â
Lien Anckaert (1989) werkt sinds september 2009 in Kunstwerkplaats De Zandberg en tekent eindeloze bezwerende getallenreeksen op papier.
Kenneth Rasmussen is een kunstenaar uit Denemarken en maakt gebruik van gevonden voorwerpen. In zijn werk zie je vaak allerlei fantasiefiguren, koppoters of mensen waarmee hij in het echte leven een band heeft.
Jill Galliéni begon op haar 30ste met ‘prayers’. Deze schreef ze soms wel honderd keer opnieuw. Dit was voor haar een manier om met haar mentale problemen om te gaan. Ook maakt ze nog poppen.
De liefde van George Widener voor woordspelingen blijkt uit tekeningen van magische vierkanten: vierkanten die 9 rijen getallen bevatten, in elke rij getallen tellen ze op tot dezelfde waarde.
Gelegen in Aurora, Illinois, ontwikkelde Dr. Charles Smith een plek die hij ‘The African-American Heritage Museum and Black Veteran’s Archive’ noemde. Hier stonden ook sculpturen die hij zelf ontwikkelde.
Superhelden zijn Daldo Martes grootste inspiratiebron. Naast rubberen figuurtjes, maakt hij ook gepantserde kostuums zoals de superhelden in zijn stripboeken dragen.
Illustrator Charles Steffens onderwerp bestaat uit zelfportretten, portretten van zijn moeder en andere mensen, botanische onderwerpen, religieuze werken en naakten.
De twee lange witte jassen in Democracy zijn gemaakt door Duran Lantink en co-designer Bea Otte. Voor dit werk heeft Lantink gebruik gemaakt van dead-stock, ongebruikte producten die nooit verkocht zijn. Hiermee wil Lantink de overproductie en verspilling in de modewereld tegengaan.
Look Down (2020) van outsider artist Essam Zaki is een site-specifieke kunstinstallatie te zien in Museum van de Geest | Haarlem.
Karlien de Wit-Hendriks (1980) heeft Down en met het gedicht ‘Ik denk aan jou’ geeft zij uiting aan een emotie die voor iedereen herkenbaar is.
Sister Love van Jantien de Bruin gaat over verlies, herinneringen en connectie. Hiermee gaat ze op zoek naar de verbinding met haar in 2015 overleden zus.
The Opposites-rapper Willem de Bruin belandt in een mentale crisis na het uiteenvallen van de rapgroep. In het museum is een portret van hem te zien en kun je naar een interview met hem luisteren.
Isolatie, de graphic novel van Kees Peerdeman, gaat over de angststoornis die hij in zijn puberteit heeft meegemaakt. Hij laat zien dat het normaal is dat je je soms of bang voelt.
De relatiethermometer van Louis DeMarco. De moeite die je in een relatie stopt, is af te lezen in de thermometer.
De fotoserie ‘Catharine van den Hamer’ van Jeroen de Bakker gaat over een 90-jarige vrouw die hij op straat tegenkwam.
Eric Benetto verzamelt X-ray en MRI-scans en deze tekent hij na om daar vervolgens mysterieuze patronen mee samen te stellen.
Fotograaf Koos Breukel portretteerde in zijn project Untitled de laatste psychiatrische patiënten, behandelaars en bestuursleden van de Valeriuskliniek in Amsterdam-Zuid.
Melanie Bonajo (1978) laat met Thought in Sense zien dat mystieke kennis verloren gaat, als we onszelf beperken tot informatie gebaseerd op feiten en wetenschap.
Boris van Berkum (1968) ontwikkelde samen met Wintipriesteres Marian van Markeloo een beeld van Mama Aisa, ofwel: Moeder Aarde.
Met de serie Reassembling the Self onderzoekt Susan Aldworth de samenhang tussen lichaam, de geest en identiteit.
In  Het zwart van mijn moeder vertelt beeldend kunstenaar Esther Hans (1967) over haar leven met haar moeder die lijdt aan paranoïde-schizofrenie.
Max Schulze doet een ode aan de treurnis met zijn project Stay  Sad. In dit werk zie je  het hoofd van de mythologische figuur die rouwt om de dood van zijn zonen.
Bij maskers denk je aan het verbergen van wie je werkelijk bent. Maar kunstenares Damselfrau wil met haar werk de andere kant van maskers laten zien. Maskers kunnen je juist de ruimte geven om te zijn wie je wilt zijn.
Stralen door de broze geest (2020) is een glaskunstwerk van Jennifer Tee en Jonas Ohlsson in de kapel van Museumcafé Thuys. Met het werk wordt de menselijke geest, iets dat eigenlijk niet tastbaar is, gevisualiseerd.
Resonance Room (2020) is een kunstwerk van Nick Verstand, met als doel je lichaam en geest te verbinden door je in een staat van resonantie te brengen.
Dit fotoalbum met 72 visitekaartportretten en drie foto’s werd ter gelegenheid van ‘zijne 25 jarige Ambtsvervulling als geneesheer aan het Gesticht Meerenberg’ op 1 april 1877 aan Van Persijn aangeboden.
De Franse arts Victor Theodore Junod (1809-1881) is uitvinder van de ventouse Junod ofwel: de Laars van Junod.
Alle verplicht opgenomen patiënten droegen een geborduurde gestichtsjas. Eén van de patiënten vond de jas te saai en borduurde de binnenkant met vrolijke tintjes om zo de twee menselijke behoeften te laten zien.
In haar boek ‘Burn-out Dagboek’ hield ze bij hoe ze alles heeft ervaren en hoe ze met haar burn-out is omgegaan. Dit heeft ook geresulteerd in de illustraties die ze heeft gemaakt over het onderwerp ‘burn-out’.
Het werk van Johnny Wiekhart (1994) verandert constant mee met de omgeving, met het publiek en met de tijd. Zoals de wereld om ons heen en in ons hoofd ook continu in beweging is, zich ontwikkelt en verandert.
Emotional Detox (The Seven Deadly Sins) is een serie sculpturen gemaakt van lood en gegoten naar het lichaam van de kunstenaar Marc Quinn (1964)
In de serie See Through Us (2009) portretteert fotografe Diana Blok mensen uit de gay en transgender scene in Istanbul. Door sociaal taboe moeten zij een dubbelleven leiden. Op de portretten kunnen zij zichzelf zijn.
In het museum ‘zweeft’ een kunstwerk van Marisca Voskamp van Noord (1970). Het is het werk Ademtocht. In de zakjes zit adem van mensen uit de geestelijke gezondheidszorg; zowel van personeel, cliënten en familie.
Met het werk Fantastic to Feel Beautiful again verwijst Tracey Emin (1963) naar haar eigen leven. Ze legt vaak haar gedachten en diepste wensen vast in haar eigen handschrift.
Het werk van Kusama is kenmerkend door obsessie en escapisme. Om haar angsten te overwinnen, vult ze de ruimte met stippen, om zo grenzeloosheid te vangen. Zo heet Yayoi Kusama je welkom in haar eigen universum.
15 mei is het naamfeest van de heilige Dymphna van Geel, heilige uit de zevende eeuw en beschermheilige van de krankzinnigen.
De donkere dolcel uit 1564 in het voormalige Leproos-, pest- en dolhuis is één van de laatste oorspronkelijke dolcellen in Europa. Probeer ‘m zelf, in Museum van de Geest | Haarlem.
De dwangstoel is een uitvinding van de Amerikaanse psychiater en politicus Benjamin Rush. Hij dacht met de stoel sommige geestesziektes te kunnen behandelen.