Hoe staat u tegenover een (ex)psychiatrische patiënt als buur? Bezoekers van Het Dolhuys werden aangesproken op hun nieuwsgierigheid om eens een kijkje te nemen bij die andere buren. Het Dolhuys stelde de bezoeker in de gelegenheid kennis te maken met vier nieuwe buren: Anton, Bertus, Sanne en Woodrow. Alle vier worden ze in hun leven begeleid door medische en maatschappelijke opvang. Zij maakten de bezoeker deelgenoot van hun gedroomde woonplek en vertelden over hun huidige woonsituatie en hoe ze daar terecht zijn gekomen.
Anton – Orde en chaos
In zijn vorige woning kwam Anton in conflict met de woningbouwvereniging. De buren hadden geklaagd over de enorme hoeveelheid spullen die Anton in de loop van de jaren om zich heen had verzameld en die voor overlast zorgde. Nu woont hij in het Skaeve Huse -project van HVO-Querido, aan de rand van Amsterdam Westerpark. Het project is, naar Deens voorbeeld in 2005 opgestart en bedoeld voor mensen die in een gewone buurt niet zijn te handhaven.
Bertus – Liefste bezit
Bertus heeft 10 jaar in Psychiatrisch Ziekenhuis Santpoort gewoond. Bertus hoorde tot de eerste groep patiënten die in 1986 naar Amsterdam verhuisde. Hij kwam terecht in Integratie Project De Kempering, gehuisvest in een flatgebouw in de Bijlmer. Later betrok Bertus zijn huidige woning, die inmiddels op zijn eigen naam staat. Niemand kan hem nu nog zeggen wat hij moet doen.
Sanne – Op weg naar supergelukkig
Sanne heeft ADHD. Het is heel druk in haar hoofd en slikt medicatie om zich goed te kunnen concentreren. Na de scheiding van haar ouders leidden ruzies met haar moeder tot een onhoudbare situatie. Nu woont Sanne in BW (beschermd wonen) Zandvoort, een woonvorm voor jongeren met psychiatrische problemen. Zij volgt een opleiding voor secretaresse en droomt ervan ooit de ware te ontmoeten met wie zij in een eigen huis gaat samenwonen.
Woodrow – Geen weg terug
Woodrow is sinds zijn zeventiende verslaafd aan de heroïne. Toen hij voor de derde keer vrij kwam uit de gevangenis verbrak zijn vriendin met wie hij dertien jaar samen was geweest, hun relatie. Woodrow stond voor een keuze.
Woodrow werd toegelaten tot een heroïne verstrekkingsprogramma. Hierdoor is het hem gelukt een redelijk stabiel leven op te bouwen. Hij werkt als voorzitter van een cliëntenraad en geeft lezingen als ervaringsdeskundige. Of hij ooit nog van de heroïne zal afkomen weet hij niet.