De tentoonstelling ‘Freuds Droomland, de amateurclub van psychoanalytici op Coney Island, 1926-1972’ is gebaseerd op een bezoek van psychoanalyticus Sigmund Freud aan New York in 1909, waarbij hij ook Coney Island aandeed.
Albert Grass, de voorzitter van de amateurclub van psychoanalytici, was zó onder de indruk van Freud, dat hij het pretpark ‘Dreamland’ ontwierp, gebaseerd op de theorieën van Freud over droomanalyse. De tentoonstelling is gemaakt door de New Yorkse kunstenares Zoe Beloff; zij ontdekte psychoanalyticus Albert Grass en zijn plan voor het pretpark ‘Dreamland’. Beloff raakte gefascineerd door het idee om de theorieën van Freud via de populaire cultuur kenbaar te maken aan het grote publiek.
De tentoonstelling ‘Freuds Droomland’ toont op unieke wijze het gedachtegoed van Freud en de geschiedenis van Coney Island. De tentoonstelling bestaat uit een reconstructie van het pretpark, gemaakt aan de hand van kleurrijke maquettes, foto’s en tekeningen. De bezoeker ziet zowel lachspiegels als botsauto’s, maar ook zijn er negen films van de amateurclub van psychoanalytici die hun dromen hebben vastgelegd. Geheel geïnspireerd door ‘Die Traumdeutung’, hét boek van Freud uit 1899 dat wordt beschouwd als de grondlegging van de psychoanalyse, hebben zij hun dromen geanalyseerd om meer over hun onderbewustzijn aan de weet te komen.
Zoe Beloff
Zoe Beloff groeide op in Edinburgh, Schotland. In 1980 verhuisde ze naar New York om te gaan studeren aan Colombia University waar ze haar Master in de Beeldende Kunsten van Film behaalde. Haar werk speelt zich af op het raakvlak tussen realiteit en fantasie: zij zoekt naar manieren om onbewuste processen in beeld te brengen.