(1954) België
Met haar kunstwerken over de Eerste en Tweede Wereldoorlog wil Wies Janssen het verdriet uit die periode onuitwisbaar maken. Vooral voor de velen die zwaar hebben geleden tijdens deze gruwelijke periode. Door onrecht in de wereld is de kunstenaar snel geraakt. Janssen onderzoekt haar thema’s tot op het bot, haar nieuwsgierige geest wil er alles over weten. Ze stopt pas wanneer het kunstwerk zichtbaar wordt in haar hoofd. Met veel geduld werkt ze vervolgens gemiddeld een jaar lang aan een werk. Voor de kunstwerken in deze collectie bezocht ze historische begraafplaatsen waar duizenden soldaten liggen begraven, ze verzamelde dvd’s en video’s, op rommelmarkten vond ze de nodige medailles die ze toevoegde aan haar eigen collectie medailles die ze van haar familie erfde en verwerkte deze in de kunstwerken als een rechtstreekse getuigenis uit de oorlogstijd. Haar gevoel voor detail, maar ook haar doorzettingsvermogen, leveren prachtige kunstwerken op. Het is een zichtbaar geworden zoektocht, een verleden door de ogen van een bijzondere vrouw.
