Hagino begint haar borduursels zonder vooraf te schetsen. Ze begint simpelweg te borduren alsof ze met krijt op papier werkt. De lijnen gaan op en neer, wisselen willekeurig van richting, totdat zij bijzondere vormen aannemen. Langzaam, van steek tot steek. Ze houdt van de rust in de tijd die ze zo doorbrengt. Als je haar vraagt wat het onderwerp van een werkje is antwoordt ze ,,een rivier’’, of ,,een bloem’’, afhankelijk van haar gemoedstoestand. Ze is op haar 50ste begonnen met borduren. Ze woont al sinds haar jeugd in een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Haar werk daar leidde tot de ontdekking van een wereld van vrije en unieke uitdrukking door middel van stof en draad. Hagino’s kunst was onderdeel van een speciale tentoonstelling van textiele kunst in de ‘Collection de l’Art Brut’ in Lausanne in 2007.
© Portret: Satoshi Takaishi & Nobuo Onishi
