Geometrische patronen van obscure betekenis vullen vel na vel, een bundel van bijna 500 vellen die losjes bij elkaar gebonden zijn met een zwarte draad. Volgens de medewerkers van het tehuis waar Herai woont zijn de patronen eigenlijk woorden: ‘Dit is zijn dagboek’. Dit dagboek is geschreven op beide zijden van het papier, en behalve de datum en temperatuur van elke dag is de inhoud precies hetzelfde. De woorden zijn geschreven volgens zijn eigen regels met een ritmische compositie. Elke dag voegt hij een nieuwe pagina toe aan zijn bundel. Voordat de medewerkers er erg in hadden was Herai al meer dan 10 jaar bezig met zijn solitaire manier van uitdrukken, maar zijn tekeningen werden weggegooid. Herai woont in een tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Zijn werk was onderdeel van de tentoonstelling ‘Art Brut du Japon’ (2008-2009) en is nu opgenomen in de ‘Collection de l’Art Brut’ in Lausanne.
© Portret: Satoshi Takaishi & Nobuo Onishi
