Sylvain Lecocq werkt als handwerksman. Hij trouwt en wordt vader van drie zoons. In 1942 wordt hij geopereerd aan een maagzweer, waarna hij zijn baan opgeeft en zich gaandeweg terugtrekt in een droomwereld. Hij wordt in 1947 opgenomen en pleegt drie jaar later suïcide. Zijn intense literaire en grafische productie omvat gedichten, liefdesbrieven, liedjes en tekeningen, die hij vastlegt in notitieboekjes, op tekenpapier, in kladblokken en op karton. Hij bedekt altijd het hele oppervlak, dat hij volschrijft met een kinderlijk, regelmatig handschrift dat sterk contrasteert met de buitenissige inhoud.