Marilena Pelosi’s donkere lijnen vertellen wrede sprookjes vol symbolen, waaruit betekenis wegglijdt en waarin ze uitdagingen aangaat met zichzelf. ”Het is normaal dat mensen gek worden. Maar aangezien ik nog nooit normaal ben geweest, ben ik heel veilig”.
Ze tekent met ballpoint of viltstift, soms op gewoon papier of calqueerpapier. Haar afbeeldingen zijn vaak vrouwen. Ze huilen terwijl ze martelingen ondergaan. Lichaamsvloeistoffen, als water en bloed, zijn alom aanwezig. Delen van haar eigen cultuur zijn ook voelbaar in de werken van Pelosi. Het uitbundige katholicisme en de koortsachtige Macumba van haar vaderland Brazilië, vormen delen van een waanzinnige wervelwind in haar werk. Haar kunst staat bol van gevoel en heftig lijden, waardoor de kijker in een intieme, sublieme en pijnlijke wereld wordt ondergedompeld.
Collectie Het Dolhuys, aankoop met steun van het Lapré-van Achter fonds.
© Portret: Christian Berst Art Brut
