Hoewel alle onderwerpen zich op het papier bevinden kan het papier de lijnen haast niet binnenhouden, het is alsof ze eruit barsten, wat een gevoel van benauwing creëert. ,,Ach, je weet wel” zegt hij tegen iedereen. Fujino leeft nu al ruim 30 jaar in een tehuis. Elke dag praat hij met een medewerker van het tehuis, die daar al net zo lang werkt. Hij praat over zijn oude vrienden en kennissen, zijn overleden vader en moeder, zijn geboorteplaats en over die keer dat hij naar Tokyo ging. Het is zijn dagelijkse routine en hij blijft kletsen tot hij een antwoord krijgt.
