Juliette Élisa Bataille trouwt in 1917 en gaat na de mobilisatie van haar echtgenoot in Parijs wonen. Na verschillende beroepen te hebben uitgeoefend wordt ze bloemist. Rond haar 40e krijgt ze psychische problemen en moet ze worden opgenomen. Ze begint te borduren en werkt ongeveer drie jaar lang met dikke wollen garens, katoen en zijde. Met draden, die ze in uiteenlopende richtingen laat lopen, bakent ze de contouren van motieven af en geeft ze tevens de kleur aan van een doorlopend element, zoals de lucht of een gevel, die ze als platte vlakken behandelt. Ze maakt ook pasteltekeningen op papier en karton.
Juliette doneert haar werk rechtstreeks aan Jean Dubuffet, wie ze meerdere malen ontmoet in het ziekenhuis tussen 1948 en 1949.