Jaime Saguer is van Spaanse komaf en werkt als boerenknecht in de Pyrénées-Orientales. In 1942 wordt hij gedwongen opgenomen in Limoux, op beschuldiging van “zware mishandeling en verstoring van de openbare orde”. Na zijn ontslag uit de psychiatrische inrichting in 1960 wordt Jaime in een bejaardentehuis geplaatst. Hij tekent met potlood en kleurpotlood in kleine gelinieerde en geruite notitieblokjes.
In 1965 reist Dr. Dagand naar Parijs om Slavko Kopaç, curator van de Compagnie de l’Art Brut te ontmoeten. Hij overhandigt hem een aantal notitieboeken van een anonieme patiënt waarvan Dubuffet in 1948 al twee werken in de collectie had opgenomen. Deze anonieme patiënt blijkt Jaime Saguer.