Ensio Tuppurainen woonde in een huis aan de hoofdweg, vlak naast de militaire garnizoensplaats van Ravijoki. Hij had een buitenmuur van zijn huis versierd met tekstborden die op satirische wijze verwezen naar het onvermogen van politici om het land te besturen en zich aan hun beloftes te houden. Met zijn borden vestigde Tuppurainen de aandacht onder meer op stedelijke milieuactivisten, de immigratiepolitie, het systeem van beurzen in de kunst, de rechten van gepensioneerden en oorlogsveteranen en bescherming van de natuur.
Tuppurainen was zelf een oorlogsveteraan en een gepensioneerd houthakker. Zijn huis hing vol met eigen schilderijen, zijn tuin was bezaaid met sculpturen gemaakt van gevonden materialen.
