Hans Prinzhorn bekeek het werk van August Natterer met grote fascinatie. Zijn werk leidt de nadenkende kijker in een soort oneindig doolhof. Natterers achtergrond als elektrotechnicus is te herkennen aan zijn penseelvoering en zorg voor detail. Prinzhorn omschrijft zijn werk als ‘hallucinatoire verschijningen’.
