Aldobrando Piacenza (1888-1976) is geboren in het dorp Sant’Annapelago, Italië. In 1903 emigreerde hij naar de Verenigde Staten. In zijn memoires beschrijft hij de pijn van deze ontworteling uit zijn dorp en familie, ‘die, ook al zijn ze arm, nog steeds (mijn) meest dierbare herinneringen bewaren’. Het belang van familie en zijn Italiaanse achtergrond komen tot uiting in het werk van Aldo Piacenza als ondernemer en autodidactisch kunstenaar.
Piacenza reisde tussen de jaren twintig en vijftig regelmatig heen en weer tussen Amerika en Italië. Hij werkte in zijn eigen Italiaanse restaurant en winkel in Amerika om geld naar zijn familie te kunnen sturen. ‘Italië nam het geld van mij af, maar Amerika gaf het terug’, zei hij. Hij en zijn vrouw kochten een huis in 1944, en installeerde een kleireproductie van Piacenza’s huis, kerk en de campanile in Sant’Annapelago in de tuin.
Vanaf zijn pensioen besteedde Piacenza steeds meer tijd aan poëzie, schilderen en het bouwen van vogelhuismodellen van kerken en kathedralen. Foto’s van ansichtkaarten, kranten, National Geographic en zijn herinneringen gebruikte hij als bronmateriaal. ‘Ik begon met een hobby die ik vanaf mijn jeugd altijd had en dat was schilderen en daarom was het vele maanden mijn favoriete tijdverdrijf’, zei hij. Zijn werk weerspiegelt zijn interesse in literatuur, geschiedenis, natuur, architectuur en zijn katholieke opvoeding.
Piacenza bedekte de binnen- en buitenkant van zijn huis met muurschilderingen en installeerde de vogelhuismodellen buiten zijn huis in Highwood. In het begin van de jaren zeventig begonnen kunststudenten en verzamelaars Piacenza te bezoeken, wat uiteindelijk leidde tot solotentoonstellingen in het Hyde Park Art Center en het Museum of Contemporary Art Chicago.
Lees de catalogus ‘Chicago Calling: Art Against the Flow’ online via ISSUU.
