Willis verkocht zijn tekeningen op straat en stond bekend om zijn grote aanwezigheid, dat sloeg zowel op zijn fysieke gestalte als zijn persoonlijkheid.
Op 18-jarige leeftijd ontmoette hij architect en kunstverzamelaar Paul Young, die nieuwsgierig raakte naar de tekeningen van gebouwen die Willis onder zijn arm bij zich droeg. De tekeningen weerspiegelen duidelijk zijn familiariteit met het stadsbeeld van Chicago.
Young nodigde Willis uit om zijn lessen bij te wonen aan het Illinois Institute of Technology, wat de kunstenaar vijf jaar lang deed. Volgens Young had Willis ‘een geweldig geheugen. Hij leerde de details van gebouwen in Chicago uit zijn hoofd, zoals hoeveel verdiepingen ze hadden. En hij kende alle belangrijke architectuur.’
Begin jaren negentig begon een rockgitarist en medewerker van een favoriete winkel waar Willis vaak kwam tekenen, de kunstenaar te vertegenwoordigen. Het werk van Willis toonde hij in zijn appartement. Willis begon meer naar muziek te luisteren, ging zelf produceren en maakte uitvoeringen op Casio-toetsenbordmelodieën als frontman van de rockband, ‘Wesley Willis Fiasco’.
Terwijl platenmaatschappijen zijn liedjes begonnen uit te brengen, bleef Willis zelfstandig albums produceren die hij op straat of tijdens muziekconcerten van anderen verkocht. Hij produceerde tijdens zijn leven meer dan 100 albums en duizenden tekeningen en ontwikkelde een grote aanhang in de underground muziek scene en autodidactische kunstwereld.
Nieuwsgierig naar de muziek van Wesley Willis? Beluister zijn ‘Greatest Hits Volume I’ album op YouTube.
Lees de catalogus ‘Chicago Calling: Art Against the Flow’ online via ISSUU.
