Vorige maand was Simone van Saarloos als gastspreker in het Dolhuys om de bezoeker mee te nemen op ‘vragentour’ langs de tentoonstelling ‘Black and white and some kind of blue or I only want to be happy’. Met een scherpe blik reflecteerde van Saarloos op de tentoonstelling, waarbij blik de van de toeschouwer centraal stond.
Een impressie:
”Een tijdje geleden luisterde ik naar de podcast Invisibilia. Elke aflevering wordt er iets uitgelicht wat vanzelfsprekend of bijna onzichtbaar in ons leven aanwezig is, maar van grote invloed blijkt. Dit keer toonde een wetenschapper aan dat ratten (ratten) vatbaar zijn voor vooroordelen. De wetenschapper deelde zijn ratten, dezelfde ratten, op in twee groepen. De ene groep noemde hij slim, de andere dom. Zo gaf hij twee groepen mensen de ratten mee: jullie hebben hele slimme ratten, jullie hebben hele domme ratten. Beide groepen mensen moesten hun ratten door een doolhof laten lopen. De domme ratten deden het aanzienlijk slechter dan de slimme ratten, die waren sneller.
De verwachting die de mensen van de ratten hadden, beïnvloedden de prestatie van de ratten.
Verwachtingen scheppen de werkelijkheid.
Vooroordelen werken. Omdat ze waarheid creëren.
(DRAAI OM)
Stel dat ik wetenschappelijk bewees dat onze ogen op deze foto’s de levens van deze mannen beïnvloedt: zou u dan anders kijken?”
